Kjøttetande plante

I dag kom Venus Fly Catcher (Dionaea muscipula) frøene i postkassen. Det er ein kjøttetande plante som likar grillmat og liknande.
Det var berre 6 frø i posen eg fekk, men det er sikkert nok. Eg prøvar først ein runde med vanlig drittjord kjøpt på europris, og ser om det spirar, så puttar eg litt mose og faenskap oppi om det visar seg å fungere med den metoden eg køyrar no. Her har dykk eit par bilete:

 

Frøene. Små svartinga!

Ser du frøet?

Denne metoden heldt fuktigheten stabil og varmen fin og flott. No er det berre å slå på tålmodigheten og sjå kva som skjer.

Tomater og denslags

Tomatane veks over forventning, og nokon har tatt heilt av. Nokon blomstrar og nokon deppar, men dei som blomstrar er jaggu tidlige etter min egen beregning. Det var den uidentifiserte tomatplanten med potetblader som plutselig peiste på med blomst, og no tar den heilt av og ropar om å bli satt ut. Blir det ein god avling? Me får sjå!
Paprikaen er no paprika. Dei kosar seg dei óg.
Ein del av tomatplantene oversvømte eg, pluss at dei blei planta i drittjord som dei tydeligvis ikkje likte, bortsett fra eit unntak. Ein kombinasjon av dei, og eit uventa fall i temperaturen eit par dagar i vinduskarmar det nesten blés rett gjennom, så visna dei heilt. Det er her snakk om ca halvparten, så eg har omtrent 7 stk som er sterk og klar. Cherry-tomatane eg planta veks voldsomt fort i hermetikkboksane sine. Eg satt to stk i vinduskarmen, og to i inne-drivhuset uten at ekstra-lyset var på. Dette gjorde eg for å sjå effekten av direkte lys fra vinduskarmen, og mindre + svakare lys. Dei som var i inne-drivhuset blei lange, svake og pinglete, mens dei som står i vinduskarmen blei kortare, med større blader og mykje sterkare. Mykje lys er med andre ord voldsomt viktig for å få best mulig resultat. Hadde liknande resultat med tobakksplantene.

Dildopaprika som eg røska opp av ein bitteliten potte som planten sto i. Potta den i ein ny og større potte, og vips, så var den glad igjen, til tross for at eg forstyrra røtene noko voldsomt.

Eg brukte eit lokk fra ein isboks og laga nye merkelappar. Alt kan brukast!

Her kjem det snop fra tomatplanten.

Her kom blomen i full fart fra den uidentifiserte potetblad-tomatplanten.

Blomin

To tomatplanter som er klare til å spytta ut litt tomater til meg.

Her kjem dei!

Blom.

Han til høgre er sjefen. Dette er den største tomatplanten av dei alle. Nesten dobbelt så høg som nummer to.

Denne karen heldt fram endå. Han får styra på, så ser me ka som skjer.

Uidentifisert plante for nokre veker siden.

Uidentifisert plante for nokre dagar siden. Veks fort!

Planta om ein tomatplante som eg hadde mista truen på. Han her sang på aller siste salme ein gong tidligare, og no ser det ut som han gjer eit siste forsøk.

Knut sin tomatplante. Altså, den han ødela fullstendig.

Jaggu kom den sterk tilbake og er no sterk og flott. Håpar Knut ikkje valdtek den igjen!

Tobakken nærmar uteklar

Dei forskjellige typane har vist seg å ha varierande resultat. Virginiaen eg planta som ein test er no i full gang til å både bli store og sterke. Dei orientalske frøene er óg knallbra. Eg trur at på ein del av dei andre, så var det rett og slett for dårlig drenering for jorda, og hos nokon av dei så var jorda tørrare enn eg trudde, så for lite vass kan ha sinka ein del. Tobakken treng voldsomt med lys (helst sol), så fra neste år av, så blir det nok nye lampar eller pærer sånn at dei faktisk veks, og ikkje berre sit der og ventar på sola som aldri kjem.
For tidlig ompotting var óg noko eg gjorde feil. Hvis ein planta dei om for tidleg, så er dei veldig svake og ein god del visna i mitt tilfelle. No ventar eg med å plante om resten, til dei faktisk er litt større (omtrent 1,5-2cm lange blader). Dei likte best kjøpejord framfor jord eg henta ute i hagen. Dei som fremdeles står i utejorda har så vidt vekse, mens dei som står i kjøpejorda veks som eit reint helvete.

Utplanting var tenkt rundt midten/slutten på mai, men siden ein del ikkje er klare for det, så blir det rolig utrulling litt etter litt etterkvart som dei ser klare ut, så får me berre håpe det vert tobakk på oss til jul.

 

 

Ompotta og glad tobakk

Denne karen er den største Oronico planten (tobakk) og skillar seg ut fra dei andre. Smal, tynn og lang.

Her er ein vanlig Virginia plante. kortere og breie blader.

Her er det mykje godt

Nesten kun virginia. Litt oronico, kt.burley og tyrkarar

Maryland og Virginia her. Er det forskjell på dei mon tro? Me får sjå.

Her har du tyrkaren som bur hos ein random pynteplante. Denne veks noko heise!

Her ser du forskjellen på dei som blei planta først (til venstre) og dei som blei planta ei stund etterpå. Litt forskjellig har gjort forspranget vél stort.

Dei største tobakksplantane som Knut reiv ned ein gang skreik etter vass på dette bilete. Vass fekk dei. Sjå forskjellen på neste bilete.

Her har dei fått vass. Det tok ikkje mange minuttane før dei kom seg att.

Her har du ein gjeng med tyrkarar. Stor forskjell på dei, til tross for at dei blei planta samtidig. Han eine bur i utejord og er ein løyen kar. Dette bilete er tatt for nokre dagar siden.

Sånn er dei no.

Meir tobakk

Her har du familiebilde med ein god del av tobakken som står og godgjér seg med vindauget

Virginia

Siste delen av Maryland-plantene før dei blei ompotta. Papp-biten som sku fungera som merkelapp viste seg å vere god gjødsel (fuktbeholder). Det vaks både fortare og bedre der den var, og røttene hadde vakse seg solid inn i pappen, som mannen ein gong sa.

Meir ompotta tobakk. Eit godt parti.

Siste gjengen av TN-burley frøene. Mange som svikta meg og døydde, men me drit og drar og prøvar igjen neste år, så får me nøya oss med desse karane i pipo.

Plastbegerene blei brukt for Oronico-frøene som eg potta om alt for tidlig. Eg har mykje att, men dei er små og svake, så eg avventar ei stund til før dei får eiga potte.

Ein kosegjeng som slitt heise, utenom kopp-tobakken. Han likar seg veldig i pappkrus.